Skip to main content

Oude meisjesbenen

 

©Sam Morrow

Wanneer ze voorgoed verdwenen lijkt
verschijnt ze weer
terugkerende boze droom
van weleer

gekloofd
gelooid geteisterd gelaat een
Indiaans opperhoofd waardig

De krans van vaalbleek poedelhaar
Ze is afstotend maar nog altijd een mens

Het kleurloze vuur in haar ogen haar
schorre robotstem ze vraagt
of ze iets mag vragen
en als je haar negeert
schrikaanjagende stemverheffing

 OF ZE IETS MAG VRAGEN

Jaren geleden trof ik
haar voor het laatst
het Centraal Station is nog steeds
haar stomping ground haar
lotgenoten zijn allang uitgeweken
maar trouw aan haar langdurige lot
is zij gebleven

Voor het eerst zag ik haar zo’n
kwart eeuw geleden en
wat mij verbluft en beangstigt is
dat ze niets is veranderd
eeuwige jeugd op haar manier
eeuwige jeugd voor eeuwig verkwanseld

De taaie ruïne van haar gezicht de
hoornlaag op ziel en organen ik probeer me
er wel en geen voorstelling van te maken

Ze vraagt nog altijd hetzelfde
vroeger guldens nu euro’s
komt net tekort voor een slaapplaats
als je wilt huilt ze maar dan
zonder tranen
haar verhoornde verdriet
bekoort mij niet

Ze verdwijnt met haar stijve
doortastende junkiepas
junks zijn snelwandelaars ja
topsporters ja eeuwige veteranen
en zoals altijd is ze ronduit
uitdagend gekleed

maar nu zie ik toch iets
dat nieuw voor mij is dat mij
aldoor ontging dat mij
heel die kwarteeuw ontsnapte
en mij nu schokt en beschaamt:

haar welgevormde
onbegrijpelijk jonge benen
haar oude meisjesbenen

Ik denk aan een smeulend dystopisch Rotterdam
en hoe zij ook in scheefgezakte straten
haar kostje nog bijeen zal weten te schrapen
de doden doorzoekt
ik ben niet dood maar
houd mij dood

ze doet het niet zonder respect
met voor het eerst in haar blik
een zweem van deernis en spijt
van wijsheid en moederlijk mededogen
eindelijk heeft ze je dan waar
ze je al die vermorste tijd hebben wilde

Als het masker van de wereld
is gevallen zal zij heersen maar
toch niet veranderen
ze zet haar strooptocht voort
met die onverwoestbare
jachtige pas die jachtige junkiepas en
nog steeds nog steeds
op die onverdraaglijke
elfjesbenen

Ze is eigenlijk een hinde
een horror-hinde
de hinde van de dood

maar nog altijd een mens

©Carl Stellweg

Comments

Popular posts from this blog

Een stinkend bouwwerk van hypocrisie

  De aanvallen op ziekenhuizen in Oekraïne werden zonder voorbehoud als oorlogsmisdaad veroordeeld. Nu, in Gaza, is er veel meer aarzeling. Zouden ziekenhuizen toch niet een legitiem militair doelwit kunnen zijn? 'Meten met twee maten,' wordt er dan geroepen. Daar is tegenin te brengen dat je de oorlog van Israel tegen Hamas gerechtvaardigder zou kunnen noemen omdat Oekrainers geen 1200 Russen op veelal beestachtige wijze hebben vermoord. Ik heb naar bijna alle beelden van 7 oktober gekeken die ik kon vinden. En zelfs al zijn niet alle gerapporteerde gruwelen waar, ik heb zelden zo'n moorddadige smeerlapperij gezien als op 7 oktober. Inderdaad te vergelijken met ISIS, en Algerije in de jaren negentig, toen dat land werd geteisterd door de Gewapende Islamitische Groep. En toch is Israel voor mij de absolute bad guy in dit conflict. Ik 'kies' partij. De Palestijnse partij. Ik weiger om met een soort handenwringende machteloze wanhoop hier tegenaan te kijken. Ik haat z

Lenny Kuhr for Dummies

Het verstoren van het optreden van Lenny Kuhr is slecht en dom. Punt. Dit incident een uiting van jodenhaat noemen is óók slecht en dom. De pest hebben aan Israel, aan wat Israel doet, is niet hetzelfde als de pest hebben aan joden. 'Israel' en 'joden' zijn niet hetzelfde. Als je dat niet begrijpt, ben je debiel, ben je een gore opportunist, of ben je totaal vooringenomen. We leven in een land waarin niet-joden tegen joden die niet van Israel houden zeggen dat ze antisemiet zijn. De nieuwe onzichtbaren, de nieuwe genegeerden, dat zijn de joden die Israel niet steunen. Je van die mensen niets aantrekken is antisemitisme in de overtreffende trap, waar zo ongeveer de hele Nederlandse politiek zich schuldig aan maakt. Dat is nóg erger dan het verstoren van een optreden van Lenny Kuhr. Vraag maar aan Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid , die ik al jaren ken. Een dappere man. Tien keer zo dapper als de hele Nederlandse Tweede Kamer en de Nederlandse regering bij elkaar

De gekoesterde vijand

Niemand schijnt nog te weten hoe die ook alweer precies in haar werk ging, die 'terugtrekking' door Israël uit de Gazastrook in 2005, waardoor Hamas nu 'volledig verantwoordelijk' zou zijn voor de penibele levensomstandigheden daar. Niemand schijnt te weten, schijnt ooit te hebben geweten, hoe Hamas eigenlijk aan de macht kwam in de Gazastrook. Ik schreef daar jaren geleden een lang achtergrondverhaal over dat nog steeds relevant is. Vandaar ik dat ik het nu weer plaats: Door Carl Stellweg Meer dan 2100 doden, vele duizenden gewonden, een half miljoen ontheemden en een materiële schade waarvan het herstel vele jaren zal vergen: ziedaar de oogst van vijftig dagen rauwe asymmetrische oorlogvoering in de Gazastrook. Volgens Israël ging het om zelfverdediging. Duidelijk is in ieder geval dat de operatie ‘Protective Edge’ van 8 juli 2014 tot en met 26 augustus 2014   onderdeel is van een patroon, een wetmatigheid, waarvoor tien jaar geleden een bewuste basis is gelegd, en wa