Skip to main content

Lenny Kuhr for Dummies




Het verstoren van het optreden van Lenny Kuhr is slecht en dom. Punt.

Dit incident een uiting van jodenhaat noemen is óók slecht en dom. De pest hebben aan Israel, aan wat Israel doet, is niet hetzelfde als de pest hebben aan joden. 'Israel' en 'joden' zijn niet hetzelfde. Als je dat niet begrijpt, ben je debiel, ben je een gore opportunist, of ben je totaal vooringenomen.
We leven in een land waarin niet-joden tegen joden die niet van Israel houden zeggen dat ze antisemiet zijn. De nieuwe onzichtbaren, de nieuwe genegeerden, dat zijn de joden die Israel niet steunen. Je van die mensen niets aantrekken is antisemitisme in de overtreffende trap, waar zo ongeveer de hele Nederlandse politiek zich schuldig aan maakt. Dat is nóg erger dan het verstoren van een optreden van Lenny Kuhr.
Vraag maar aan Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid, die ik al jaren ken. Een dappere man. Tien keer zo dapper als de hele Nederlandse Tweede Kamer en de Nederlandse regering bij elkaar. Vraag hem maar eens hoe hij wordt bejegend. Door joden en niet-joden.
Je kunt inderdaad én de pest hebben aan Israel én aan joden, maar het is van levensbelang, met name in de strijd tegen antisemitisme, om duidelijk te maken dat deze dingen niet hetzelfde zijn. Wie dat onderscheid moedwillig ontkent wil dat antisemitisme blijft bestaan.
Je kunt overigens de pest hebben aan joden en Israel heel tof vinden. Een eclatant voorbeeld is Viktor Orban, een onvervalste antisemiet, voor wie in Israel de rode loper wordt uitgerold, terwijl vertegenwoordigers van de Amerikaanse anti-zionistische joodse organisatie Jewish Voice for Peace geen visa kregen. Netanyahu heeft helemaal niet zo'n probleem met antisemieten, zolang ze maar pro-Israel zijn. Zionisme en antisemitisme hebben wel het een en ander gemeen. Zionisten en antisemieten hebben in principe een hekel aan elkaar, maar ze hebben ook gemeenschappelijke belangen: ze hebben allebei de pest aan moslims en Arabieren, en ze vinden allebei dat alle joden naar een plek toe moeten waar ze hun eigen boontjes kunnen doppen. De zionisten willen dit zodat ze niet meer door anderen worden lastig gevallen, de antisemieten willen dit om van joden af te zijn.
Gristelijke gluiperds als Gert-Jan Segers, die zo dwepen met Israel en geen enkel gristelijk mededogen hebben voor Palestijnen, zijn racisten, en in het bijzonder antisemieten. Ze willen dat er zo veel mogelijk joden naar het beloofde land gaan, want dan denken ze dat Armageddon eerder komt, dat Jezus dan eerder terugkomt, die dan tegen alle joden zegt: jullie moeten je tot mij bekeren, anders gooi ik jullie in het eeuwige hellevuur!
Dit zijn allemaal voorbeelden van antisemitsme. Het optreden verstoren van Lenny Kuhr is slecht en dom, maar geen voorbeeld van antisemitisme. Lenny Kuhr vind ik overigens ook slecht en dom als ze zegt dat het afslachten en uithongeren van Palestijnen noodzakelijk is voor het voortbestaan van Israel. Ook beweerde ze onlangs dat Hamas op 7 oktober baby's in ovens had gestopt, een propagandistisch gruwelverhaal dat samen met veel andere gruwelverhalen al een tijd geleden is ontzenuwd, en wel door Israelische media zelf. Maar Lenny Kuhr is verder niet activististisch bezig, dus hoe dom en verwerpelijk haar meningen ook zijn, blijf van haar af!
Ik ben overigens wel voor tal van pro-Palestijnse acties, ook als die leiden tot 'verstoringen', maar daar moet je wel je gezond verstand bij gebruiken, en dat doen niet alle activisten, hoezeer ze het hart ook op de juiste plaats hebben. Niemand met het hart op de juiste plaats kan tolereren wat Israel in de Gazastrook doet, Hamas of geen Hamas. Als je dat wél doet ben je of debiel, of een gore opportunist, of totaal vooringenomen.
Naar aanleiding van Lenny Kuhr zijn weer allerlei discussies op social media losgebarsten. Hier de belangrijkste punten van de Gaza-sceptici, uitgezonderd het nonsensicale levend schild-argument, waar ik al uitgebreid op in ben gegaan.
Waarom is er niet meer aandacht voor Darfur en de Oeigoeren?

Dat is de flauwste smoes waarmee je kunt komen aanzetten. Natuurlijk moet er meer aandacht komen voor Darfur en de Oeigoeren, maar degenen die daar wel eens aandacht aan besteden, zijn nu juist de mensen die ook wijzen op het leed van de Palestijnen. Mensen die het leed van de Palestijnen liever verzwijgen of ontkennen, beginnen pas over Darfur en de Oeigoeren als Israel in het gedrang komt. Darfur en Oeigoerland liggen nu eenmaal verder weg. Bij het conflict tussen Israel en de Palestijnen zijn wij direct betrokken, niet alleen op historische gronden, maar omdat wij nauwe betrekkingen onderhouden met Israel, en omdat Israel een strategische- en handelspartner is, waardoor de Palestijnen kunnen verrekken. Wij hebben dus direct schuld aan het onrecht dat de Palestijnen wordt aangedaan, ook al zeggen we wel eens: foei, Israel! De Palestijnen zijn ook mensen, hoor!
Waarom worden de dodentallen van het 'door Hamas gecontroleerde' ministerie van Gezondheid zo weinig in twijfel getrokken?

Omdat de VS en Israel zelf die nauwelijks in twijfel trekken. En waarom trekken ze die nauwelijks in twijfel? Omdat tijdens vorige bommencampagnes van Israel in Gaza, de door het 'door Hamas gecontroleerde' ministerie van Gezondheid in Gaza (waar veel ambtenaren van de Palestijnse Autoriteit weken) verstrekte dodentallen vrijwel overeenkwamen met die van Israel. En hoe dat kan? Omdat Israel samen met de Palestijnse Autoriteit het bevolkingsregister van Gaza beheert, aangezien Israel nog altijd de hoogste verantwoordelijke overheid is in Gaza. Israel en de Palestijnse Autoriteit ontvangen dus ook alle overlijdenscertificaten van artsen in ziekenhuizen in Gaza.

©Carl Stellweg

Comments

Popular posts from this blog

Het levend schild-argument deugt van geen kanten

Het 'levend schild'-argument is eigenlijk de enige rechtvaardiging voor de wijze waarop het Israelische leger in Gaza opereert, en de enige verklaring voor het grote aantal burgerdoden, onder wie een groot aantal kinderen. Maar dat argument deugt van geen kanten. Zoals uit het onderstaande blijkt. Door Carl Stellweg De New York Times heeft op basis van luchtopnamen, geolocatie en AI vastgesteld dat Israel minstens 200 bommen van 2000 pond (ruim 900 kilo) heeft laten vallen op gebieden waar het de bevolking naartoe had gedirigeerd omdat het er veiliger zou zijn. Deze bommen van Amerikaanse makelij, ook wel Mark 84 of BLU-117 genoemd, zijn net zo zwaar als sommige zogeheten bunker-busters, maar ze zijn ongeleid, dat wil zeggen dat ze niet op een precies doel zijn gericht. De New York Times meldt dat de VS zelf deze bommen vrijwel nooit meer gebruikt in dichtbevolkte gebieden. Vast is komen te staan dat Israel ze in de eerste zes weken van de oorlog routinematig gebruikte, soms om...

Het antisemitisme van de Nederlandse politiek

  Ja, erg, het antisemitisme in Nederland. Het rijst de pan uit. Het is weer 1933. Goed dat Dilan Yesilgoz, Miriam Bikker en Ulysse Elian - politici die bekend staan om hun open, onbevooroordeelde houding - in gesprek zijn gegaan met 'vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap'. Dat wil zeggen: een deel van de joodse gemeenschap. Bijvoorbeeld Esther Voet, die ooit, als voorzitter van het CIDI (Centrum voor Informatie en Documentatie Israel, in de praktijk een lobbyclub voor de politiek van Israel ), het liquideren van vier voetballende Palestijnse jongetjes op het strand van Gaza afdeed met: 'Ja, vreselijk, maar dit is wel, oorlog, hè?' Esther Voet, die je op twitter nog wel eens kon betrappen op het delen van fakeberichten en dan boos reageerde. Zij is echt de meest bona fide en betrouwbare vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap die je kunt vinden. Net als Ron Eisenmann, de huidige voorzitter van het CIDI. Wat is tegenwoordig antisemitisme in Nederland? Dat is v...

Flirten, een gewichtig onderwerp

Wat was je leukste flirt? Dat vroeg iemand op facebook mij (en anderen) laatst. Een gewichtige vraag die een antwoord verdient.  Want flirten is belangrijk. Er is veel ruwheid en oppervlakkigheid in de wereld, wat u zegt, maar zolang er nog wordt geflirt, is er hoop. Flirten is natuurlijk verre van inclusief, want je flirt wel met de een en niet met de ander, en je doet dat ook nog eens volgens subjectieve criteria (die overigens wel aantrekkelijke mensen privilegieert!), het is dus veel meer een uitsluitings- dan een insluitingsmechanisme, maar dat vind ik niet erg, want je kunt maar voor een beperkt aantal mensen iets betekenen in het leven, en zolang je dat doet, en je verder als een oppassende burger gedraagt, doe je het goed. Laten we er voorlopig vanuit gaan dat de flirtdrift in de wereld zo sterk is, dat ze niet in haar voortbestaan wordt bedreigd door het inclusiviteitsmonster. Als adolescent was ik een gemankeerd flirter. Ik wilde wel, maar beheerste slechts één techniek:...