Van jou moet het altijd maar zomer zijn, malcontente Altijd zomer, altijd zonnig, altijd warm, malcontente En dan ís het zomer, ís het zonnig, ís het warm en is het nog niet goed Want te veel zomer, te veel zon, en veel te warm en een regering die daar niets tegen doet. Laat ik je dit vertellen: elk jaargetijde smeekt om ook jou een toefje geluk te mogen schenken Om er ook voor jou af en toe te mogen zijn Het geluk vindt een sluipweg door alle seizoenen, malcontente, je moet het alleen willen zien je moet het eens onder ogen durven zien Geluk vergt nu eenmaal een tikkeltje guts Ja en leegte schenkt rust En een omarming doet pijn Maar ik, ik heb soms misschien iets met pijn Dus omarm ik de sombere zwier van de herfst het majesteitelijk grijs van de winter de vuilroze rok van het voorjaar het malse zweet van de zomer en wat heb je nog meer En wat ík kan moet jij toch ook kunnen, malcontente Ik weet hoe het is, misschien nog beter dan jij om te vertikken nog een vinger of vin te verro