Skip to main content

Welke partij is er het lafst in de Gazastrook?

 

Foto Alisdare Hickson

The Washington Post en The New York Times zijn geen kranten die bekend staan om hun anti-Israel-gezindheid. Maar nu hebben beide kort achter elkaar onderzoek gepubliceerd dat uiterst belastend is voor het optreden van het Israelische leger in de Gazastrook.

The Washington Post komt op grond van open source-materiaal, satellietbeelden en verklaringen van het Israelische leger tot de conclusie dat Israel geen enkel bewijs heeft kunnen verschaffen voor de stelling dat het Al-Shifa-ziekenhuis in de Gazastrook een commandocentrum was voor Hamas.

De informatie die vooraf werd gegeven door de inmiddels breed bespotte admiraal Hagari was nochtans uiterst gedetailleerd. Hij wees vijf gebouwen aan op het Al-Shifa-complex die Hamas zou gebruiken. Na de inname van Al-Shifa heeft Israel deze bewering op geen enkele wijze kunnen staven. Er werd een tunnelstelsel aan de rand van het Al-Shifacomplex uitgegraven, maar of dit van Hamas was, bleef onduidelijk: immers, Israel had zelf, begin jaren 80, een ondergronds complex onder het ziekenhuis aangelegd. Nu troffen Israelische militairen twee tunnels aan, waarvan er een het Al-Shifa-complex uitliep en één voor een deel onder de chirurgische afdeling doorliep. Verder twee onbeduidend ogende, lege vertrekjes en en twee toiletten met een gootsteen. Geen van de twee tunnels leidt naar een van de vijf gebouwen die door Hamas zouden zijn gebruikt.

Admiraal Hagari stelde ook nog dat je de tunnels vanuit het Al-Shifa ziekenhuis ín kon. The Washington Post stelde vast dat dit in ieder geval niet opging voor de gevonden tunnels. Er is geen verbinding tussen die tunnels en Al-Shifa.

Een ziekenhuis bestoken is een extreme oorlogshandeling. Toen Israel het complex innam, hadden artsen net een massagraf gedolven voor 180 doden, omdat de mortuaria al een tijd niet meer functioneerden. Israel heeft in de verste geen afdoende casus belli kunnen presenteren dat een aanval op een ziekenhuis rechtvaardigt. En opvallend is dat het gevonden tunnelcomplex inmiddels is opgeblazen.

Dat de Israelische geloofwaardigheid hiermee is aangetast, is tot daaraan toe. De Israelische leiders maken zich enerzijds wel zorgen om hun imago, maar laten zich daar anderzijds niet veel aan gelegen liggen. De VN-ambassadeur Gilad Erdan kan rustig blijven doorloeien tijdens vergaderingen van de volkenrechtelijke organisatie, in de rotsvaste zekerheid dat er erg veel moet gebeuren, wil zijn land de steun van Uncle Sam verspelen. Maar als de geloofwaardigheid van deze machtigste aller bondgenoten door Israels leugens wordt aangetast, kunnen de gevolgen ernstiger zijn. En dat is wat er nu dreigt te gebeuren, geheel door eigen schuld. Want Het Witte Huis was zo roekeloos om min of meer voor de vuist weg te verkondigen dat de Israelische beweringen over het Al-Shifa-ziekenhuis door Amerikaanse inlichtingen werden 'bevestigd'.    

Dat is nog niet alles: de New York Times heeft op basis van luchtopnamen, geolocatie en AI vastgesteld dat Israel minstens 200 bommen van 2000 pond (ruim 900 kilo) heeft laten vallen op gebieden waar het de bevolking naartoe had gedirigeerd omdat het er veiliger zou zijn. Deze bommen van Amerikaanse makelij, ook wel Mark 84 of BLU-117 genoemd, zijn net zo zwaar als sommige zogeheten bunker-busters, maar ze zijn ongeleid, dat wil zeggen dat ze niet op een precies doel zijn gericht. De New York Times meldt dat de VS zelf deze bommen vrijwel nooit meer gebruikt in dichtbevolkte gebieden. Vast is komen te staan dat Israel ze in de eerste zes weken van de oorlog routinematig gebruikte, soms om één Hamas-kopstuk te treffen, waarbij het tientallen gedode burgerslachtoffers op de koop toe nam.

Israel zegt dat het zulke bommen moet gebruiken om het tunnelstelsel van Hamas te treffen. De uiteindelijke verantwoordelijkheid voor alle burgerdoden zou liggen bij Hamas, dat de bevolking gebruikt als levend schild.

Iedereen die wel eens in de Gazastrook is geweest, snapt dat dit argument grotendeels flauwekul is. In de zeer dicht bevolkte Gazastrook moet je je best doen om de bevolking niet als levend schild te gebruiken, want de bevolking is praktisch overal. Het is één grote schots en scheve huizenzee, hier en daar onderbroken door kleine landbouwgebieden. Moet Hamas daar gaan staan om naar de Israelische luchtmacht te zwaaien?

Er is daarnaast nooit bewijs geleverd dat Hamas ziekenhuizen en scholen routinematig als militaire uitvalsbases gebruikt, zoals Israël beweert, al is het aannemelijk dat Hamas-officials én militieleden er in- en uitlopen. Zij zijn er immers de baas.

Hamas heeft een guerrillaleger dat guerrillatactieken gebruikt die nauwelijks verschillen van die van de Vietcong in de oorlog tegen de Amerikanen in Vietnam. Hamas heeft lak aan de regels van een coventionele oorlog omdat het niet in staat is een oorlog volgens die regels te voeren. Hamas heeft geen luchtmacht, geen luchtafweergeschut, geen marine, geen artillerie, geen tanks of pantserwagens, geen genie. Wat heeft Hamas wel? Automatische geweren, granaatwerpers, explosieven (boobytraps), drones en een arsenaal aan vrij slechte raketten, alles grotendeels van eigen makelij.

De oorlog in Gaza is een zogeheten asymmetrische oorlog, en asymmetrische oorlogen moet je eigenlijk niet willen voeren, want die worden niet militair, maar politiek beslist. Militair kan Hamas niet van Israel winnen, en dat weet het, maar wanneer heeft Israel 'gewonnen'? Wanneer het de Hamas-strijders tot de laatste man heeft uitgeroeid? Het is na zo'n tien weken vooral bezig de bevolking uit te roeien. Ondertussen zijn er nog nooit, wereldwijd, zulke massale pro-Palestina-demonstraties geweest en blijft het Hamas-raketten regenen op Israel.

Je kunt het laf vinden van Hamas dat het in de bevolking oplost, maar is het niet net zo laf van Israel om in antwoord daarop enorme bommen op de bevolking te gooien? Is het niet hypocriet om het te doen voorkomen alsof het eigenlijk Hamas is dat die bommen gooit?

Ja, Israel heeft het recht zichzelf te verdedigen. Israel heeft vooral de plicht om de veiligheid van zijn burgers te waarborgen. Op dat gebied is het schromelijk tekort geschoten. Die veiligheid waarborg je niet door een naburige bevolking tientallen jaren te onderdrukken, te onteigenen, te koeioneren en te vermoorden, want dan is een onverzoenlijke en fanatieke verzetsbeweging als Hamas het enige wat die bevolking nog rest. Veiligheid waarborg je door serieus naar een politieke oplossing te zoeken die voor geen van de partijen vernederend is.

©Carl Stellweg

Comments

Popular posts from this blog

Lenny Kuhr for Dummies

Het verstoren van het optreden van Lenny Kuhr is slecht en dom. Punt. Dit incident een uiting van jodenhaat noemen is óók slecht en dom. De pest hebben aan Israel, aan wat Israel doet, is niet hetzelfde als de pest hebben aan joden. 'Israel' en 'joden' zijn niet hetzelfde. Als je dat niet begrijpt, ben je debiel, ben je een gore opportunist, of ben je totaal vooringenomen. We leven in een land waarin niet-joden tegen joden die niet van Israel houden zeggen dat ze antisemiet zijn. De nieuwe onzichtbaren, de nieuwe genegeerden, dat zijn de joden die Israel niet steunen. Je van die mensen niets aantrekken is antisemitisme in de overtreffende trap, waar zo ongeveer de hele Nederlandse politiek zich schuldig aan maakt. Dat is nóg erger dan het verstoren van een optreden van Lenny Kuhr. Vraag maar aan Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid , die ik al jaren ken. Een dappere man. Tien keer zo dapper als de hele Nederlandse Tweede Kamer en de Nederlandse regering bij elkaar...

Het antisemitisme van de Nederlandse politiek

  Ja, erg, het antisemitisme in Nederland. Het rijst de pan uit. Het is weer 1933. Goed dat Dilan Yesilgoz, Miriam Bikker en Ulysse Elian - politici die bekend staan om hun open, onbevooroordeelde houding - in gesprek zijn gegaan met 'vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap'. Dat wil zeggen: een deel van de joodse gemeenschap. Bijvoorbeeld Esther Voet, die ooit, als voorzitter van het CIDI (Centrum voor Informatie en Documentatie Israel, in de praktijk een lobbyclub voor de politiek van Israel ), het liquideren van vier voetballende Palestijnse jongetjes op het strand van Gaza afdeed met: 'Ja, vreselijk, maar dit is wel, oorlog, hè?' Esther Voet, die je op twitter nog wel eens kon betrappen op het delen van fakeberichten en dan boos reageerde. Zij is echt de meest bona fide en betrouwbare vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap die je kunt vinden. Net als Ron Eisenmann, de huidige voorzitter van het CIDI. Wat is tegenwoordig antisemitisme in Nederland? Dat is v...

'Gaza is een hele liefdevolle samenleving'

Dit artikel verscheen ook in Soemoed januari-februari nr. 1   Carl Stellweg Eind januari had ze Ali nog gesproken. Ze kon hem amper verstaan door de inslaande bommen, het rommelen van de dood die hem en velen anderen in Khan Younis – de grootste stad in het zuiden van de Gazastrook – permanent belaagde. ‘Ik wil alleen je stem even horen’, zei Ali, negentien jaar oud, boven het oorlogslawaai uit. Aan de andere kant van de lijn was kunstenares Suzanne Groothuis in het verre Nederland. Die verzuchting zei veel. Twee zaken helpen de Gazanen in hun humanitaire doodsnood het meest: het beetje materiële hulp dat ze ontvangen én het contact met de buitenwereld. Dat laatste zegt hun dat ze echt geen menselijk ongedierte zijn. Het weerspreekt de boodschap van vernietiging die dagelijks op hen neerdaalt en die luidt: jouw leven is niets waard. Het bevestigt dat ze nog steeds menselijke wezens zijn die de belangstelling en het medeleven waard zijn van andere menselijke wezens, in een ander, v...