Skip to main content

Nieuwe roman: De Handlangers. Verschijnt dit najaar.

 


Flaptekst: 

Het is zover: de grote kladderadatsch. De beschaving is bezweken. Marco Ferwerda is een overlevende. Weggestopt op zijn vrijwel verlaten ‘landgoed’ – voorheen een tbs-kliniek – houdt hij zich staande en kijkt terug op zijn leven.

Zijn kinderjaren met zijn vrome adoptieouders, die hem omringen met liefde en begrip, maar toch onmenselijke verwachtingen van hem hebben.

Zijn ontmoeting, dertien jaar oud, met de flamboyante Felix, zijn vijf jaar oudere, briljante, radicale halfbroer, die hem na slechts één dag van onvergetelijke vriendschap weer ontvalt.

Zijn korte maar hevige liefdesrelatie, als veertienjarige, met Filicesca, prinses van Verdringingsland, die hem later schijnt te zijn vergeten.

De ijzingwekkende dromen over zijn – en Felix’ – biologische vader, de onbekende entiteit die afstoot en aantrekt.

De onbegrijpelijke misdaad die Marco uiteindelijk pleegt, waardoor hij op het landgoed terechtkomt.

Nu, op datzelfde landgoed, vraagt Marco zich af wat het allemaal heeft betekend. Waarom iedereen uit zijn leven verdween totdat hij er zelf uit verdween. Wie de hoofdverantwoordelijke is voor de grote kladderadatsch, dat ook. En of Filicesca, prinses van Verdringingsland, ooit nog zal komen om te doen wat ze hem verplicht is: hem zijn leven uitleggen.

‘De handlangers’ is een modern sprookje, vol mysterie, speelsheid en lyriek, over het raadsel van de vriendschap, het keurslijf van de liefde, de valkuil van het idealisme, en de noodzaak een sluitend verhaal van je leven te maken, hoe dan ook.

Carl Stellweg is auteur, vertaler, journalist, en ghostwriter. Eerder publiceerde hij de roman Mijn beeldschone aandoening en twee verhalenbundels: Het verbond tegen meedogenloos mooie jongens en De blonde varaan.

Lof voor Mijn Beeldschone Aandoening:

‘Zwaar onder de indruk van dit boek. Het is heel goed geschreven en het verhaal zit knap in elkaar.’ –

Leestafel.info

‘Het woordgebruik van Stellweg dwingt bewondering af: oorspronkelijk, subtiel, uitputtend en gevarieerd…’ Algemeen Dagblad

Over De Blonde Varaan:

‘Met deze bundel zet Carl Stellweg zich met verve op de literaire kaart van het korte verhaal… prachtige zinnen met filosofische diepgang, de soms melancholieke ondertoon, de dromen en verlangens.’ Marjet Maks voor kortverhaal.info

Over Het verbond tegen meedogenloos mooie jongens:

‘De werelden die hij schept roepen herkenning op en tevens vervreemding. Daarbij laten zij zich steevast in meerdere lagen lezen, maar ook als je dit niet meteen ziet zullen de verhalen je met grote vaart meenemen.’ Remco Houtepen, boekhandelaar.

Comments

Popular posts from this blog

Het levend schild-argument deugt van geen kanten

Het 'levend schild'-argument is eigenlijk de enige rechtvaardiging voor de wijze waarop het Israelische leger in Gaza opereert, en de enige verklaring voor het grote aantal burgerdoden, onder wie een groot aantal kinderen. Maar dat argument deugt van geen kanten. Zoals uit het onderstaande blijkt. Door Carl Stellweg De New York Times heeft op basis van luchtopnamen, geolocatie en AI vastgesteld dat Israel minstens 200 bommen van 2000 pond (ruim 900 kilo) heeft laten vallen op gebieden waar het de bevolking naartoe had gedirigeerd omdat het er veiliger zou zijn. Deze bommen van Amerikaanse makelij, ook wel Mark 84 of BLU-117 genoemd, zijn net zo zwaar als sommige zogeheten bunker-busters, maar ze zijn ongeleid, dat wil zeggen dat ze niet op een precies doel zijn gericht. De New York Times meldt dat de VS zelf deze bommen vrijwel nooit meer gebruikt in dichtbevolkte gebieden. Vast is komen te staan dat Israel ze in de eerste zes weken van de oorlog routinematig gebruikte, soms om...

Het antisemitisme van de Nederlandse politiek

  Ja, erg, het antisemitisme in Nederland. Het rijst de pan uit. Het is weer 1933. Goed dat Dilan Yesilgoz, Miriam Bikker en Ulysse Elian - politici die bekend staan om hun open, onbevooroordeelde houding - in gesprek zijn gegaan met 'vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap'. Dat wil zeggen: een deel van de joodse gemeenschap. Bijvoorbeeld Esther Voet, die ooit, als voorzitter van het CIDI (Centrum voor Informatie en Documentatie Israel, in de praktijk een lobbyclub voor de politiek van Israel ), het liquideren van vier voetballende Palestijnse jongetjes op het strand van Gaza afdeed met: 'Ja, vreselijk, maar dit is wel, oorlog, hè?' Esther Voet, die je op twitter nog wel eens kon betrappen op het delen van fakeberichten en dan boos reageerde. Zij is echt de meest bona fide en betrouwbare vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap die je kunt vinden. Net als Ron Eisenmann, de huidige voorzitter van het CIDI. Wat is tegenwoordig antisemitisme in Nederland? Dat is v...

Flirten, een gewichtig onderwerp

Wat was je leukste flirt? Dat vroeg iemand op facebook mij (en anderen) laatst. Een gewichtige vraag die een antwoord verdient.  Want flirten is belangrijk. Er is veel ruwheid en oppervlakkigheid in de wereld, wat u zegt, maar zolang er nog wordt geflirt, is er hoop. Flirten is natuurlijk verre van inclusief, want je flirt wel met de een en niet met de ander, en je doet dat ook nog eens volgens subjectieve criteria (die overigens wel aantrekkelijke mensen privilegieert!), het is dus veel meer een uitsluitings- dan een insluitingsmechanisme, maar dat vind ik niet erg, want je kunt maar voor een beperkt aantal mensen iets betekenen in het leven, en zolang je dat doet, en je verder als een oppassende burger gedraagt, doe je het goed. Laten we er voorlopig vanuit gaan dat de flirtdrift in de wereld zo sterk is, dat ze niet in haar voortbestaan wordt bedreigd door het inclusiviteitsmonster. Als adolescent was ik een gemankeerd flirter. Ik wilde wel, maar beheerste slechts één techniek:...