Skip to main content

Een mooie ochtend

 


Op een doodgewone beau matin naar een Franse film, dus over doodgewone mensen en hun doodgewoon diepe drama's.

Dat was wat ik wilde: eens een keer doodgewoon goede waar voor mijn doodgoeie geld.

Dementerende vader, roekeloos overspel, liefde een wankel kompas,

een ongewis vangnet in donkere diepten.

En toen moest een vrouw achter mij opeens even snikken.

Waarschijnlijk om háár dementerende vader, háár roekeloos overspel, om wat haar zoal kwelde en heelde in verleden of heden.

Dat was niet gewoon. Gewoon, dat is iemand die slurpt en boert en belt en tegen je stoel schopt en schamper proest bij een ontroerende scène.

De film liep redelijk af: niemand ging dood, niemand ging zomaar weg zonder uitleg.

Doodgewoon mededogen alom dus en toch (of daarom): in het donker gehuild en geschuild,

maar nog mooi voor het eind van de ochtend weer heel gewoon thuis.

©Carl Stellweg

Comments

Popular posts from this blog

Ofer

In march 2013, I was at a demonstration  held in support of Palestinian prisoners on hunger strike a t Ofer prison, near Ramallah on the Westbank . Check my pics and texts (oh, and by the way, you're not allowed to reproduce them without my consent).   On our way to the checkpoint. There was a feeling of expectation, although everybody knew more or less what was going to happen.   Preparing for prayers. Friday prayers with Israeli soldiers in the background. Behind the checkpoint is Ofer prison, where around 1000 Palestinians are detained. Israeli military preparing themselves for what in the last ten years has become a weekly ritual, a tango of hate, a deadly festival, almost a way of life. A fiery sermon... Meanwhile, the Shabab ('youth'), endowed with the task of stone-throwing, were gathering in the hills. Prayers... ...more prayers... And then it starts. Picking up stones. Teargas. Loads of it. Your eyes and lungs burn, you choke, you want to throw up, you ...

Een stinkend bouwwerk van hypocrisie

  De aanvallen op ziekenhuizen in Oekraïne werden zonder voorbehoud als oorlogsmisdaad veroordeeld. Nu, in Gaza, is er veel meer aarzeling. Zouden ziekenhuizen toch niet een legitiem militair doelwit kunnen zijn? 'Meten met twee maten,' wordt er dan geroepen. Daar is tegenin te brengen dat je de oorlog van Israel tegen Hamas gerechtvaardigder zou kunnen noemen omdat Oekrainers geen 1200 Russen op veelal beestachtige wijze hebben vermoord. Ik heb naar bijna alle beelden van 7 oktober gekeken die ik kon vinden. En zelfs al zijn niet alle gerapporteerde gruwelen waar, ik heb zelden zo'n moorddadige smeerlapperij gezien als op 7 oktober. Inderdaad te vergelijken met ISIS, en Algerije in de jaren negentig, toen dat land werd geteisterd door de Gewapende Islamitische Groep. En toch is Israel voor mij de absolute bad guy in dit conflict. Ik 'kies' partij. De Palestijnse partij. Ik weiger om met een soort handenwringende machteloze wanhoop hier tegenaan te kijken. Ik haat z...

Flirten, een gewichtig onderwerp

Wat was je leukste flirt? Dat vroeg iemand op facebook mij (en anderen) laatst. Een gewichtige vraag die een antwoord verdient.  Want flirten is belangrijk. Er is veel ruwheid en oppervlakkigheid in de wereld, wat u zegt, maar zolang er nog wordt geflirt, is er hoop. Flirten is natuurlijk verre van inclusief, want je flirt wel met de een en niet met de ander, en je doet dat ook nog eens volgens subjectieve criteria (die overigens wel aantrekkelijke mensen privilegieert!), het is dus veel meer een uitsluitings- dan een insluitingsmechanisme, maar dat vind ik niet erg, want je kunt maar voor een beperkt aantal mensen iets betekenen in het leven, en zolang je dat doet, en je verder als een oppassende burger gedraagt, doe je het goed. Laten we er voorlopig vanuit gaan dat de flirtdrift in de wereld zo sterk is, dat ze niet in haar voortbestaan wordt bedreigd door het inclusiviteitsmonster. Als adolescent was ik een gemankeerd flirter. Ik wilde wel, maar beheerste slechts één techniek:...