Skip to main content

Mooie gore letterkunde


Het is rond de dertig graden
En ja, ze is mooi,
Maar wat opvalt

Zijn haar zwarte dikke trui
En zwarte lange broek
Haar zwarte schoenen
En zwarte sokken
Bij rond de dertig graden

En dan toch een honingkleurige teint
Maar hoe die verder bij haar is
Blijft ongewis, afgedekt

Als een klein sprookje dat je
Misschien lezen mag, ooit, als
Je zoet bent, hebt laten zien
Dat je een lieve grote jongen bent

En dan wordt het je terloops
Als kleine gunst geschonken
In een koel binnenskamers, nooit
Buiten bij rond de dertig graden

Misschien heeft ze een tragisch litteken
Maar moet je dan zo’n dikke trui dragen?
En zelfs al hád ze een tragisch litteken
Dan was dat bij niemand anders beter af

Om haar heen, buiten, parelt het zweet
Op geplamuurde gezichtjes
Maar haar beetje huid is gaaf en teder

En hoe ze het doet daar heeft ze
Vast nooit zo over hoeven nadenken

Natuurlijk heeft een meisje als zij
Altijd wel een boek bij zich
Van Nabokov, of Bukowski,

Altijd goed, altijd
Mooie gore letterkunde

Van oude mannen die ze
misschien iets wil geven
Dat ze jonge mannen ontzegt

Van wie ze iets wil hebben
Dat ze van jonge mannen weigert

Bij wie ze iets zoekt
Dat ze bij jongen mannen niet vindt

Ze weet niet altijd wat ze zoekt
Maar het stemt haar soms
Erg ontevreden wat ze vindt

Het boek rust in haar schoot
Veilig in haar schaduw
Rijpt het tot lezenswaardigheid

Goede oude boeken zijn daar goed in
In wachten op meisjes
In hopen op meisjes
In hopen om

Door meisjesvingers
Te worden bevoeld en blootgelegd
Geschonden
En heruitgevonden

Om haar heen wemelt het intussen
Van de blote navels,
De topjes en korte broekjes

Maar zij is het
Die de warmte tart
De blikken bekoort

De vale verveelde
Vormeloze zomer
Eindelijk, eindelijk eens

Glashard tot zwijgen brengt.

©Carl Stellweg

Comments

  1. Anonymous8 July 2023 at 04:59

    Een zacht glanzende parel, gedragen door iemand met een scherpe tong, het ritme draagt de wat droevige sensualiteit die door de geslepen woorden wordt opgeroepen, groet! H.A.

    ReplyDelete
  2. Anonymous8 July 2023 at 07:08

    Zelf vind ik dit commentaar net zo mooi als het gedicht zelf! Dank!

    ReplyDelete
  3. Anonymous7 December 2023 at 12:18

    Zweetvoeten dus.

    ReplyDelete
    Replies
    1. Anonymous4 January 2024 at 06:48

      Wie u ook bent, u bent een romanticus pur sang.

      Delete
  4. Anonymous4 May 2024 at 05:39

    Xxx

    ReplyDelete

Post a Comment

Popular posts from this blog

Lenny Kuhr for Dummies

Het verstoren van het optreden van Lenny Kuhr is slecht en dom. Punt. Dit incident een uiting van jodenhaat noemen is óók slecht en dom. De pest hebben aan Israel, aan wat Israel doet, is niet hetzelfde als de pest hebben aan joden. 'Israel' en 'joden' zijn niet hetzelfde. Als je dat niet begrijpt, ben je debiel, ben je een gore opportunist, of ben je totaal vooringenomen. We leven in een land waarin niet-joden tegen joden die niet van Israel houden zeggen dat ze antisemiet zijn. De nieuwe onzichtbaren, de nieuwe genegeerden, dat zijn de joden die Israel niet steunen. Je van die mensen niets aantrekken is antisemitisme in de overtreffende trap, waar zo ongeveer de hele Nederlandse politiek zich schuldig aan maakt. Dat is nóg erger dan het verstoren van een optreden van Lenny Kuhr. Vraag maar aan Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid , die ik al jaren ken. Een dappere man. Tien keer zo dapper als de hele Nederlandse Tweede Kamer en de Nederlandse regering bij elkaar...
Post a Comment
Read more

Het antisemitisme van de Nederlandse politiek

  Ja, erg, het antisemitisme in Nederland. Het rijst de pan uit. Het is weer 1933. Goed dat Dilan Yesilgoz, Miriam Bikker en Ulysse Elian - politici die bekend staan om hun open, onbevooroordeelde houding - in gesprek zijn gegaan met 'vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap'. Dat wil zeggen: een deel van de joodse gemeenschap. Bijvoorbeeld Esther Voet, die ooit, als voorzitter van het CIDI (Centrum voor Informatie en Documentatie Israel, in de praktijk een lobbyclub voor de politiek van Israel ), het liquideren van vier voetballende Palestijnse jongetjes op het strand van Gaza afdeed met: 'Ja, vreselijk, maar dit is wel, oorlog, hè?' Esther Voet, die je op twitter nog wel eens kon betrappen op het delen van fakeberichten en dan boos reageerde. Zij is echt de meest bona fide en betrouwbare vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap die je kunt vinden. Net als Ron Eisenmann, de huidige voorzitter van het CIDI. Wat is tegenwoordig antisemitisme in Nederland? Dat is v...
2 comments
Read more

'Gaza is een hele liefdevolle samenleving'

Dit artikel verscheen ook in Soemoed januari-februari nr. 1   Carl Stellweg Eind januari had ze Ali nog gesproken. Ze kon hem amper verstaan door de inslaande bommen, het rommelen van de dood die hem en velen anderen in Khan Younis – de grootste stad in het zuiden van de Gazastrook – permanent belaagde. ‘Ik wil alleen je stem even horen’, zei Ali, negentien jaar oud, boven het oorlogslawaai uit. Aan de andere kant van de lijn was kunstenares Suzanne Groothuis in het verre Nederland. Die verzuchting zei veel. Twee zaken helpen de Gazanen in hun humanitaire doodsnood het meest: het beetje materiële hulp dat ze ontvangen én het contact met de buitenwereld. Dat laatste zegt hun dat ze echt geen menselijk ongedierte zijn. Het weerspreekt de boodschap van vernietiging die dagelijks op hen neerdaalt en die luidt: jouw leven is niets waard. Het bevestigt dat ze nog steeds menselijke wezens zijn die de belangstelling en het medeleven waard zijn van andere menselijke wezens, in een ander, v...
Post a Comment
Read more