Skip to main content

Storm

 


Hoe hij haar lokken optilde en
zijn brandschone handen
op haar gezicht legde.
Haar tranen afdwong en
weer wegtoverde.

De versluierde aftekening van
het begeerde lichaam in
die simpele kleren: hoe hij
het daarin verborg en
het toonde tegelijk.

Geschrokken en geroerd nam ik
dit alles waar.

De storm
doet wat met je
bedacht ik
als je er in blijft staan
rechtop kin omhoog
vind je altijd iets van je onschuld terug.

Je kleren klampen zich aan je vast en
houden samen met jou dapper stand.

We kenden elkaar al
best lang.
Zeker een week of twee
maar dit was opnieuw nieuw.

De onbereikbare was
ineens als ik
was net zo onbeschermd als ik
en dat was niet de afspraak.

Het was te ver met ons gegaan. 
Hoe kwamen wij hier
waar alleen die
heerszuchtige rukwind huishield?

Was er geen weg terug of
geen weg vooruit?

Hoe konden we elkaar redden
van onszelf en
elkaar en
weggaan en
uit elkaars armen blijven of 

vooral niet uit elkaars armen blijven en
toch heel en
toch onbeschermd blijven?

Het was daar en toen
dat er een woord in mij opkwam.

Het was opgestaan
had handen en voeten gekregen
en vleugels
als van een verschrikkelijke vlinder.

Het begon hardhandig
met me aan de haal te gaan
en het zei:

nee, klopt
ik spaar niemand. Ook een
onbenul als jij niet. Ook vervloekte
veertienjarigen niet.
Ik kan het niet helpen jongen.
Ik ben het lot zelf.
Ik ben ook mijn eigen lot.

Maar toen ging de wind ineens liggen en
haalde ik opgelucht en
ontgoocheld adem.

Machteloos
zoals het hoorde
zag ik ons mooie
onmogelijke lot
nu nog van ons wegwaaien.

©Carl Stellweg

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Lenny Kuhr for Dummies

Het verstoren van het optreden van Lenny Kuhr is slecht en dom. Punt. Dit incident een uiting van jodenhaat noemen is óók slecht en dom. De pest hebben aan Israel, aan wat Israel doet, is niet hetzelfde als de pest hebben aan joden. 'Israel' en 'joden' zijn niet hetzelfde. Als je dat niet begrijpt, ben je debiel, ben je een gore opportunist, of ben je totaal vooringenomen. We leven in een land waarin niet-joden tegen joden die niet van Israel houden zeggen dat ze antisemiet zijn. De nieuwe onzichtbaren, de nieuwe genegeerden, dat zijn de joden die Israel niet steunen. Je van die mensen niets aantrekken is antisemitisme in de overtreffende trap, waar zo ongeveer de hele Nederlandse politiek zich schuldig aan maakt. Dat is nóg erger dan het verstoren van een optreden van Lenny Kuhr. Vraag maar aan Jaap Hamburger van Een Ander Joods Geluid , die ik al jaren ken. Een dappere man. Tien keer zo dapper als de hele Nederlandse Tweede Kamer en de Nederlandse regering bij elkaar...
Post a Comment
Read more

Het antisemitisme van de Nederlandse politiek

  Ja, erg, het antisemitisme in Nederland. Het rijst de pan uit. Het is weer 1933. Goed dat Dilan Yesilgoz, Miriam Bikker en Ulysse Elian - politici die bekend staan om hun open, onbevooroordeelde houding - in gesprek zijn gegaan met 'vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap'. Dat wil zeggen: een deel van de joodse gemeenschap. Bijvoorbeeld Esther Voet, die ooit, als voorzitter van het CIDI (Centrum voor Informatie en Documentatie Israel, in de praktijk een lobbyclub voor de politiek van Israel ), het liquideren van vier voetballende Palestijnse jongetjes op het strand van Gaza afdeed met: 'Ja, vreselijk, maar dit is wel, oorlog, hè?' Esther Voet, die je op twitter nog wel eens kon betrappen op het delen van fakeberichten en dan boos reageerde. Zij is echt de meest bona fide en betrouwbare vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap die je kunt vinden. Net als Ron Eisenmann, de huidige voorzitter van het CIDI. Wat is tegenwoordig antisemitisme in Nederland? Dat is v...
2 comments
Read more

'Gaza is een hele liefdevolle samenleving'

Dit artikel verscheen ook in Soemoed januari-februari nr. 1   Carl Stellweg Eind januari had ze Ali nog gesproken. Ze kon hem amper verstaan door de inslaande bommen, het rommelen van de dood die hem en velen anderen in Khan Younis – de grootste stad in het zuiden van de Gazastrook – permanent belaagde. ‘Ik wil alleen je stem even horen’, zei Ali, negentien jaar oud, boven het oorlogslawaai uit. Aan de andere kant van de lijn was kunstenares Suzanne Groothuis in het verre Nederland. Die verzuchting zei veel. Twee zaken helpen de Gazanen in hun humanitaire doodsnood het meest: het beetje materiële hulp dat ze ontvangen én het contact met de buitenwereld. Dat laatste zegt hun dat ze echt geen menselijk ongedierte zijn. Het weerspreekt de boodschap van vernietiging die dagelijks op hen neerdaalt en die luidt: jouw leven is niets waard. Het bevestigt dat ze nog steeds menselijke wezens zijn die de belangstelling en het medeleven waard zijn van andere menselijke wezens, in een ander, v...
Post a Comment
Read more