Skip to main content

Vijverdroom

 


Eerst hield ik van haar
veel
Daarop haatte ik haar
erg

en rende
in de nacht
naar een vijver
en sprong en

toen verscheen zij aan de rand en riep:
‘Zal ik je dan maar laten verdrinken?’

En ik riep: ‘Ja!’
En zij riep: ‘Echt?’
En ik riep: ‘Ja!’

‘Ik haat je zo erg!’ riep ze en lachte
‘Ik haat je zo erg!’ riep ik 

en lachte

en toen sprong ze
en daarop werd
zij de hele vijver

niets weet ik van haar
ook haar gezicht niet
alleen haar onverschrokken

meisjessilhouet aan de
rand van de vijver
handen in haar zij

haar woeste jurkje haar
stem haar heldere stem 
in de onontcijferbare
 nacht

haar armen onder water
haar koortsige vijverarmen

niets weet ik van haar ook
haar gezicht niet maar ik

hield van haar haatte
haar en hield van haar

opnieuw en veel en
zelfs nog na het ontwaken
en dat weet ze. Maar vertelt ze me niet. 

©Carl Stellweg


Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

Ofer

In march 2013, I was at a demonstration  held in support of Palestinian prisoners on hunger strike a t Ofer prison, near Ramallah on the Westbank . Check my pics and texts (oh, and by the way, you're not allowed to reproduce them without my consent).   On our way to the checkpoint. There was a feeling of expectation, although everybody knew more or less what was going to happen.   Preparing for prayers. Friday prayers with Israeli soldiers in the background. Behind the checkpoint is Ofer prison, where around 1000 Palestinians are detained. Israeli military preparing themselves for what in the last ten years has become a weekly ritual, a tango of hate, a deadly festival, almost a way of life. A fiery sermon... Meanwhile, the Shabab ('youth'), endowed with the task of stone-throwing, were gathering in the hills. Prayers... ...more prayers... And then it starts. Picking up stones. Teargas. Loads of it. Your eyes and lungs burn, you choke, you want to throw up, you ...

Een stinkend bouwwerk van hypocrisie

  De aanvallen op ziekenhuizen in Oekraïne werden zonder voorbehoud als oorlogsmisdaad veroordeeld. Nu, in Gaza, is er veel meer aarzeling. Zouden ziekenhuizen toch niet een legitiem militair doelwit kunnen zijn? 'Meten met twee maten,' wordt er dan geroepen. Daar is tegenin te brengen dat je de oorlog van Israel tegen Hamas gerechtvaardigder zou kunnen noemen omdat Oekrainers geen 1200 Russen op veelal beestachtige wijze hebben vermoord. Ik heb naar bijna alle beelden van 7 oktober gekeken die ik kon vinden. En zelfs al zijn niet alle gerapporteerde gruwelen waar, ik heb zelden zo'n moorddadige smeerlapperij gezien als op 7 oktober. Inderdaad te vergelijken met ISIS, en Algerije in de jaren negentig, toen dat land werd geteisterd door de Gewapende Islamitische Groep. En toch is Israel voor mij de absolute bad guy in dit conflict. Ik 'kies' partij. De Palestijnse partij. Ik weiger om met een soort handenwringende machteloze wanhoop hier tegenaan te kijken. Ik haat z...

Het antisemitisme van de Nederlandse politiek

  Ja, erg, het antisemitisme in Nederland. Het rijst de pan uit. Het is weer 1933. Goed dat Dilan Yesilgoz, Miriam Bikker en Ulysse Elian - politici die bekend staan om hun open, onbevooroordeelde houding - in gesprek zijn gegaan met 'vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap'. Dat wil zeggen: een deel van de joodse gemeenschap. Bijvoorbeeld Esther Voet, die ooit, als voorzitter van het CIDI (Centrum voor Informatie en Documentatie Israel, in de praktijk een lobbyclub voor de politiek van Israel ), het liquideren van vier voetballende Palestijnse jongetjes op het strand van Gaza afdeed met: 'Ja, vreselijk, maar dit is wel, oorlog, hè?' Esther Voet, die je op twitter nog wel eens kon betrappen op het delen van fakeberichten en dan boos reageerde. Zij is echt de meest bona fide en betrouwbare vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap die je kunt vinden. Net als Ron Eisenmann, de huidige voorzitter van het CIDI. Wat is tegenwoordig antisemitisme in Nederland? Dat is v...