Het 'levend schild'-argument is eigenlijk de enige rechtvaardiging voor de wijze waarop het Israelische leger in Gaza opereert, en de enige verklaring voor het grote aantal burgerdoden, onder wie een groot aantal kinderen. Maar dat argument deugt van geen kanten. Zoals uit het onderstaande blijkt.
Door Carl Stellweg
De New York Times heeft op basis van luchtopnamen, geolocatie en AI vastgesteld dat Israel minstens 200 bommen van 2000 pond (ruim 900 kilo) heeft laten vallen op gebieden waar het de bevolking naartoe had gedirigeerd omdat het er veiliger zou zijn. Deze bommen van Amerikaanse makelij, ook wel Mark 84 of BLU-117 genoemd, zijn net zo zwaar als sommige zogeheten bunker-busters, maar ze zijn ongeleid, dat wil zeggen dat ze niet op een precies doel zijn gericht. De New York Times meldt dat de VS zelf deze bommen vrijwel nooit meer gebruikt in dichtbevolkte gebieden. Vast is komen te staan dat Israel ze in de eerste zes weken van de oorlog routinematig gebruikte, soms om één Hamas-kopstuk te treffen, waarbij het tientallen gedode burgerslachtoffers op de koop toe nam.
Israel zegt dat het zulke bommen moet gebruiken om het tunnelstelsel van Hamas te treffen. De uiteindelijke verantwoordelijkheid voor alle burgerdoden zou liggen bij Hamas, dat de bevolking gebruikt als levend schild.
Iedereen die wel eens in de Gazastrook is geweest, snapt dat dit argument grotendeels flauwekul is. In de zeer dicht bevolkte Gazastrook moet je je best doen om de bevolking niet als 'levend schild' (overigens een onjuiste definitie) te gebruiken, want de bevolking is praktisch overal. Het is één grote schots en scheve huizenzee, hier en daar onderbroken door kleine landbouwgebieden. En nee, Hamas gaat daar niet staan om naar de Israelische luchtmacht te zwaaien.
Er is daarnaast nooit bewijs geleverd dat Hamas ziekenhuizen en scholen routinematig als militaire uitvalsbases gebruikt, zoals Israël beweert, al is het aannemelijk dat Hamas-officials én militieleden er in- en uitlopen. Zij zijn er immers de baas.
Hamas heeft een guerrillaleger dat guerrillatactieken gebruikt die nauwelijks verschillen van die van de Vietcong in de oorlog tegen de Amerikanen in Vietnam. Hamas heeft lak aan de regels van een conventionele oorlog omdat het niet in staat is een oorlog volgens die regels te voeren. Hamas heeft geen luchtmacht, geen luchtafweergeschut, geen marine, geen artillerie, geen tanks of pantserwagens, geen genie. Wat heeft Hamas wel? Automatische geweren, granaatwerpers, explosieven (boobytraps), drones en een arsenaal aan vrij slechte raketten, alles grotendeels van eigen makelij.
De oorlog in Gaza is een zogeheten asymmetrische oorlog, en asymmetrische oorlogen moet je niet willen voeren, want die worden niet militair, maar politiek beslist. Militair kan Hamas niet van Israel winnen, en dat weet het, maar wanneer heeft Israel 'gewonnen'? Wanneer het de Hamas-strijders tot de laatste man heeft uitgeroeid? Het lijkt vooral bezig de bevolking uit te roeien. Ondertussen zijn er nog nooit, wereldwijd, zulke massale pro-Palestina-demonstraties geweest en blijft het Hamas-raketten regenen op Israel.
Je kunt het laf vinden van Hamas dat het in de bevolking oplost, maar in de bevolking oplossen is iets anders dan die bevolking als levend schild gebruiken. Daarvan is pas sprake wanneer je burgers echt dwingt om tussen jou en je vijand te staan. Het is volstrekt niet aangetoond dat Hamas dit doet. Hamas heeft de bevolking wel eens opgeroepen om op daken van gebouwen te staan opdat Israel ze niet zou bombarderen. Dat kun je amper dwingen noemen. Anders kun je Mahatma Gandhi er ook wel van beschuldigen dat hij de Indiase bevolking als levend schild voor zijn politieke strijd gebruikte door ongewapende demonstranten op gewapende Britse koloniale gezagsdragers af te sturen.
Stel, ik breek een winkel in, vermoord er een medewerker, neem het een en ander mee, vlucht en verdwijn in de menigte. Mag de winkeleigenaar dan die menigte neermaaien omdat hij daarmee de inbreker treft en deze laatste de bevolking als levend schild gebruikt?
En zelfs als de inbreker een of meerdere mensen uit die menigte gijzelt - is het dan geoorloofd die gijzelaars neer te schieten? Het Israelische leger lijkt zelf te denken van wel, getuige de beruchte Hannibal-richtlijn, die stipuleert dat je alles moet doen om gijzelaars vrij te krijgen, maar als dit niet mogelijk is, je zowel gijzelaars als gijzelnemers moet doden. De richtlijn werd naar het schijnt in 2016 herroepen, maar lijkt toch weer te zijn toegepast door de Israelische Brigadier-generaal Barak Hiram: op 7 oktober gaf hij de opdracht een huis in de kibboets Be'eri te bestoken, toen daar dertien burgers door leden van Hamas werden gegijzeld.
Wanneer het Israelische leger bereid is desnoods zijn eigen burgers te doden als het daarmee ook de vijand doodt, is het geen wonder dat het er geen been in ziet niet-Israelische burgers te doden om dit doel te verwezenlijken. Dit betekent niet dat dit volgens het internationaal recht in de verste verte geoorloofd is.
Er zijn diverse gevallen bekend van Israelische militairen die Palestijnen als levend schild gebruikten op de Westelijke Jordaanoever. Heel af en toe werd er door het leger een 'onderzoek' ingesteld en heel af en toe leidde dat tot een schorsing, zonder dat er een einde kwam aan de praktijk, hoewel er sprake schijnt te zijn geweest van een afname, zeker na de publicatie van een foto van een 13-jarige Palestijnse jongen die werd gedwongen om op de motorkap van een Israelische jeep te zitten.
Dit alles daargelaten, en zelfs al vind je de guerrilla-tactieken van Hamas verwerpelijk - is het dan nog steeds niet net zo verwerpelijk van Israel om in antwoord daarop zware bommen te gooien op de bevolking van een getto, die geen fatsoenlijke middelen heeft zichzelf te verdedigen? Is het niet hypocriet om het te doen voorkomen alsof het eigenlijk Hamas is dat die bommen gooit?
Ja, Israel heeft het recht zichzelf te verdedigen. Israel heeft vooral de plicht om de veiligheid van zijn burgers te waarborgen. Op dat gebied is het schromelijk tekort geschoten. Die veiligheid waarborg je niet door een naburige bevolking tientallen jaren te onderdrukken, want dan is een onverzoenlijke en fanatieke verzetsbeweging als Hamas het enige wat die bevolking nog rest. Veiligheid waarborg je door serieus naar een politieke oplossing te zoeken die voor geen van de partijen vernederend is.
Israel zegt dat het zulke bommen moet gebruiken om het tunnelstelsel van Hamas te treffen. De uiteindelijke verantwoordelijkheid voor alle burgerdoden zou liggen bij Hamas, dat de bevolking gebruikt als levend schild.
Iedereen die wel eens in de Gazastrook is geweest, snapt dat dit argument grotendeels flauwekul is. In de zeer dicht bevolkte Gazastrook moet je je best doen om de bevolking niet als 'levend schild' (overigens een onjuiste definitie) te gebruiken, want de bevolking is praktisch overal. Het is één grote schots en scheve huizenzee, hier en daar onderbroken door kleine landbouwgebieden. En nee, Hamas gaat daar niet staan om naar de Israelische luchtmacht te zwaaien.
Er is daarnaast nooit bewijs geleverd dat Hamas ziekenhuizen en scholen routinematig als militaire uitvalsbases gebruikt, zoals Israël beweert, al is het aannemelijk dat Hamas-officials én militieleden er in- en uitlopen. Zij zijn er immers de baas.
Hamas heeft een guerrillaleger dat guerrillatactieken gebruikt die nauwelijks verschillen van die van de Vietcong in de oorlog tegen de Amerikanen in Vietnam. Hamas heeft lak aan de regels van een conventionele oorlog omdat het niet in staat is een oorlog volgens die regels te voeren. Hamas heeft geen luchtmacht, geen luchtafweergeschut, geen marine, geen artillerie, geen tanks of pantserwagens, geen genie. Wat heeft Hamas wel? Automatische geweren, granaatwerpers, explosieven (boobytraps), drones en een arsenaal aan vrij slechte raketten, alles grotendeels van eigen makelij.
De oorlog in Gaza is een zogeheten asymmetrische oorlog, en asymmetrische oorlogen moet je niet willen voeren, want die worden niet militair, maar politiek beslist. Militair kan Hamas niet van Israel winnen, en dat weet het, maar wanneer heeft Israel 'gewonnen'? Wanneer het de Hamas-strijders tot de laatste man heeft uitgeroeid? Het lijkt vooral bezig de bevolking uit te roeien. Ondertussen zijn er nog nooit, wereldwijd, zulke massale pro-Palestina-demonstraties geweest en blijft het Hamas-raketten regenen op Israel.
Je kunt het laf vinden van Hamas dat het in de bevolking oplost, maar in de bevolking oplossen is iets anders dan die bevolking als levend schild gebruiken. Daarvan is pas sprake wanneer je burgers echt dwingt om tussen jou en je vijand te staan. Het is volstrekt niet aangetoond dat Hamas dit doet. Hamas heeft de bevolking wel eens opgeroepen om op daken van gebouwen te staan opdat Israel ze niet zou bombarderen. Dat kun je amper dwingen noemen. Anders kun je Mahatma Gandhi er ook wel van beschuldigen dat hij de Indiase bevolking als levend schild voor zijn politieke strijd gebruikte door ongewapende demonstranten op gewapende Britse koloniale gezagsdragers af te sturen.
Stel, ik breek een winkel in, vermoord er een medewerker, neem het een en ander mee, vlucht en verdwijn in de menigte. Mag de winkeleigenaar dan die menigte neermaaien omdat hij daarmee de inbreker treft en deze laatste de bevolking als levend schild gebruikt?
En zelfs als de inbreker een of meerdere mensen uit die menigte gijzelt - is het dan geoorloofd die gijzelaars neer te schieten? Het Israelische leger lijkt zelf te denken van wel, getuige de beruchte Hannibal-richtlijn, die stipuleert dat je alles moet doen om gijzelaars vrij te krijgen, maar als dit niet mogelijk is, je zowel gijzelaars als gijzelnemers moet doden. De richtlijn werd naar het schijnt in 2016 herroepen, maar lijkt toch weer te zijn toegepast door de Israelische Brigadier-generaal Barak Hiram: op 7 oktober gaf hij de opdracht een huis in de kibboets Be'eri te bestoken, toen daar dertien burgers door leden van Hamas werden gegijzeld.
Wanneer het Israelische leger bereid is desnoods zijn eigen burgers te doden als het daarmee ook de vijand doodt, is het geen wonder dat het er geen been in ziet niet-Israelische burgers te doden om dit doel te verwezenlijken. Dit betekent niet dat dit volgens het internationaal recht in de verste verte geoorloofd is.
Er zijn diverse gevallen bekend van Israelische militairen die Palestijnen als levend schild gebruikten op de Westelijke Jordaanoever. Heel af en toe werd er door het leger een 'onderzoek' ingesteld en heel af en toe leidde dat tot een schorsing, zonder dat er een einde kwam aan de praktijk, hoewel er sprake schijnt te zijn geweest van een afname, zeker na de publicatie van een foto van een 13-jarige Palestijnse jongen die werd gedwongen om op de motorkap van een Israelische jeep te zitten.
Dit alles daargelaten, en zelfs al vind je de guerrilla-tactieken van Hamas verwerpelijk - is het dan nog steeds niet net zo verwerpelijk van Israel om in antwoord daarop zware bommen te gooien op de bevolking van een getto, die geen fatsoenlijke middelen heeft zichzelf te verdedigen? Is het niet hypocriet om het te doen voorkomen alsof het eigenlijk Hamas is dat die bommen gooit?
Ja, Israel heeft het recht zichzelf te verdedigen. Israel heeft vooral de plicht om de veiligheid van zijn burgers te waarborgen. Op dat gebied is het schromelijk tekort geschoten. Die veiligheid waarborg je niet door een naburige bevolking tientallen jaren te onderdrukken, want dan is een onverzoenlijke en fanatieke verzetsbeweging als Hamas het enige wat die bevolking nog rest. Veiligheid waarborg je door serieus naar een politieke oplossing te zoeken die voor geen van de partijen vernederend is.
Comments
Post a Comment