Steeds vaker duiken ze op
Figuranten in de buitenruimte
Jong en veilig gehelmd
Jonge hoofden veilig omklemd
Door grote droevige koptelefoons
Generatie van introverten
Eenzame, precieuze zieltjes
Vlinderend boven vulkanen
Vulkanen van fijngevoeligheid
Vage vluchtige
kinderen van hun tijd
Misschien laatste kinderen
Misschien ondergangstijd
Maar waarom mag
het einde niet vaag en vluchtig zijn?
Soms voel ik met ze mee
Soms, soms voel ik
verachting
Wereldoorlog Drie breekt uit
Aan het tafeltje naast ze
En ze zullen het niet merken
Willen het niet merken
Ze bevolken andere, pijnloze
Gepersonaliseerde dimensies
Van speellijsten en spotify
Tinder en tik-tok
Whatsapp en Snap en what have you
Maar anders dan ze denken
Dan ze hopen
Is er geen ontsnapping
Is er geen gepersonaliseerde dimensie
Geen safe space
Comments
Post a Comment