Skip to main content

Hoe Israel en zijn bondgenoten het Internationaal recht proberen op te blazen

Aanval van Israel met zes bommen op een UNRWA-opslagplaats in het centrum van Gaza Stad, januari 2009, tijdens de operatie Gegoten Lood (Cast Lead). Onder andere 3,7 miljoen dollar aan medische hulpmiddelen gingen in vlammen op.

Carl Stellweg

Als je het artikel met de link onder dit stukje door de waas van je krokodillentranen zou willen lezen, dan zou je mond openvallen. De Israelische claims over UNRWA worden hier gefileerd door Richard Silverstein, een gevreesde joods-Amerikaanse onderzoeker van Israelisch veiligheidsbeleid.

Hier een kleine krent: de Wall Street Journal schreef dat het een 'rapport' van Israel had 'ingezien', waaruit zou blijken dat tien procent van de dertienduizend personeelsleden van UNRWA in de Gazastrook lid is van Hamas of Islamitische Jihad. Bijzonderheden werden verder nauwelijks gegeven. De conservatieve Wall Street Journal is Netanyahu's favoriete medium om 'rapporten' naar te lekken. Zo lekte de Wall Street Journal kort na 7 oktober een rapport waaruit zou blijken dat de aanval en de terreurdaden van die dag grotendeels door de Iraanse Revolutionaire Garde en Hezbollah waren georkestreerd. De Verenigde Staten trokken dat rapport onmiddellijk in twijfel, geen enkele andere inlichtingendienst sloeg erop aan, en er is sindsdien niets meer van vernomen.


Dat is nog niet alles: de voormalige Israelische minister van Defensie Benny Gantz verklaarde nog niet zo lang geleden zes Palestijnse ngo's voor illegaal omdat ze banden zouden hebben met de Islamitische Jihad (een nog radicalere beweging dan Hamas). Hij overhandigde de Amerikaanse inlichtingendiensten daartoe zelfs een 'dossier', maar die wezen het af en zeiden dat het geen bewijs voor de claim bevatte.

Er zijn overigens wél Israelische ngo's die helemaal niet 'non-gouvernementeel' zijn, want gelieerd aan de Israelische staat: zogeheten GONGO's (Govenrnmental Oriented Non-Governmental Organisations). Een van de meest beruchte is NGO-monitor - onthoud die naam - die zich tot taak heeft gesteld om Israel-kritische ngo's zwart te maken.


Ooit heb ik zelf vrij uitputtend onderzocht hoe Israel reageerde op de Palestijnse BDS (Boycot, Desinvesteringen en Sancties)-campagne, en toen is me gebleken hoe ver Israel gaat in het intimideren van zijn tegenstanders, het manipuleren van de publieke opinie en het fabriceren van allerhand 'bewijs'. Hoewel de opstelling van met name de VS, Duitsland en Frankrijk schandelijk repressief is jegens BDS, verdwijnen Israelische rapporten doorgaans snel in de prullenbak, en worden ze soms openlijk bekritiseerd.


Waarom hebben zo veel voornamelijk Westerse landen dan nu zo geestdriftig gereageerd op de aantijgingen van Israel tegen UNRWA en onmiddellijk, nog voordat er enig bewijs voor die aantijgingen is geleverd, subsidie aan de UNRWA opgeschort, wat dramatische gevolgen heeft voor de nu al creperende bevolking van de Gazastrook? Wekte het dan helemaal geen argwaan dat die aantijgingen een dag kwamen na de uitspraak van het Internationaal Gerechtshof over mogelijke genocide, gepleegd door Israel?


Het antwoord is dat niet alleen Israel in verlegenheid is gebracht door die uitspraak van het VN-hof. Medeplichtigheid aan genocide is krachtens het Genocideverdrag namelijk ook verboden, dus als Israel genocide pleegt, zijn de bondgenoten van Israel, zoals de VS en de EU, ook strafbaar. De uitspraak noopt in feite de VS om de grootschalige militaire hulp die Israel nu nog krijgt, te staken. Of de EU om het associatieverdrag met Israel op te schorten, want dat bevat een mensenrechtenparagraaf. Of Nederland om de levering van onderdelen voor F-35-gevechtsvliegtuigen af te blazen.


Daar kan natuurlijk allemaal geen sprake van zijn.


Liever dus nu de aandacht afleiden van die uitspraak van het VN-Hof, want dat is in het gezamenlijk belang van Israel en zijn bondgenoten.


Het ziet ernaar uit dat zich een genocide afspeelt in de Gazastrook. Dat is de uitspraak van het ICJ. En wat gebeurt er? De effecten van die genocide worden verergerd, op voorspraak van de genocidepleger.


Maar stel nu dat er weinig overblijft van die aantijgingen van Israel tegen UNRWA? De kans daarop lijkt redelijk groot, want wat er tot nu toe is doorgesijpeld aan 'bewijs' van Israel, maakt weinig indruk (zie het artikel hieronder). Wel, dan zou dat nog meer schuld aan medeplichtigheid aan genocide inhouden, en dan zouden het Internationaal Gerechtshof en Internationaal Strafhof in de toekomst wel eens overuren moeten maken en de meeste westerse naties zouden in de beklaagdenbank terecht komen.

Dat gaat natuurlijk niet gebeuren. Beide Hoven zouden het moeten opnemen tegen machten die ze in de verste verte niet aankunnen. Dan krijg je een situatie waarin iedereen schuldig is - en dus niemand.


De hele UNRWA-affaire lijkt derhalve - bewust of onbewust - tot doel te hebben het internationaal recht op te blazen. Door met een juiste en logische uitspraak te komen, zijn juridische verantwoordelijkheid te nemen, heeft het Internationaal Gerechtshof de genocidepleger en zijn handlangers in elkaars armen gedreven. Dat viel nauwelijks te voorzien, maar is wel de absurde realiteit.



Hier het artikel van Richard Silverstein.

https://www.richardsilverstein.com/2024/01/31/idf-shocked-its-gaza-intelligence-fuels-campaign-to-destroy-unrwa/

Comments

Popular posts from this blog

Het levend schild-argument deugt van geen kanten

Het 'levend schild'-argument is eigenlijk de enige rechtvaardiging voor de wijze waarop het Israelische leger in Gaza opereert, en de enige verklaring voor het grote aantal burgerdoden, onder wie een groot aantal kinderen. Maar dat argument deugt van geen kanten. Zoals uit het onderstaande blijkt. Door Carl Stellweg De New York Times heeft op basis van luchtopnamen, geolocatie en AI vastgesteld dat Israel minstens 200 bommen van 2000 pond (ruim 900 kilo) heeft laten vallen op gebieden waar het de bevolking naartoe had gedirigeerd omdat het er veiliger zou zijn. Deze bommen van Amerikaanse makelij, ook wel Mark 84 of BLU-117 genoemd, zijn net zo zwaar als sommige zogeheten bunker-busters, maar ze zijn ongeleid, dat wil zeggen dat ze niet op een precies doel zijn gericht. De New York Times meldt dat de VS zelf deze bommen vrijwel nooit meer gebruikt in dichtbevolkte gebieden. Vast is komen te staan dat Israel ze in de eerste zes weken van de oorlog routinematig gebruikte, soms om...

Het antisemitisme van de Nederlandse politiek

  Ja, erg, het antisemitisme in Nederland. Het rijst de pan uit. Het is weer 1933. Goed dat Dilan Yesilgoz, Miriam Bikker en Ulysse Elian - politici die bekend staan om hun open, onbevooroordeelde houding - in gesprek zijn gegaan met 'vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap'. Dat wil zeggen: een deel van de joodse gemeenschap. Bijvoorbeeld Esther Voet, die ooit, als voorzitter van het CIDI (Centrum voor Informatie en Documentatie Israel, in de praktijk een lobbyclub voor de politiek van Israel ), het liquideren van vier voetballende Palestijnse jongetjes op het strand van Gaza afdeed met: 'Ja, vreselijk, maar dit is wel, oorlog, hè?' Esther Voet, die je op twitter nog wel eens kon betrappen op het delen van fakeberichten en dan boos reageerde. Zij is echt de meest bona fide en betrouwbare vertegenwoordiger van de joodse gemeenschap die je kunt vinden. Net als Ron Eisenmann, de huidige voorzitter van het CIDI. Wat is tegenwoordig antisemitisme in Nederland? Dat is v...

Flirten, een gewichtig onderwerp

Wat was je leukste flirt? Dat vroeg iemand op facebook mij (en anderen) laatst. Een gewichtige vraag die een antwoord verdient.  Want flirten is belangrijk. Er is veel ruwheid en oppervlakkigheid in de wereld, wat u zegt, maar zolang er nog wordt geflirt, is er hoop. Flirten is natuurlijk verre van inclusief, want je flirt wel met de een en niet met de ander, en je doet dat ook nog eens volgens subjectieve criteria (die overigens wel aantrekkelijke mensen privilegieert!), het is dus veel meer een uitsluitings- dan een insluitingsmechanisme, maar dat vind ik niet erg, want je kunt maar voor een beperkt aantal mensen iets betekenen in het leven, en zolang je dat doet, en je verder als een oppassende burger gedraagt, doe je het goed. Laten we er voorlopig vanuit gaan dat de flirtdrift in de wereld zo sterk is, dat ze niet in haar voortbestaan wordt bedreigd door het inclusiviteitsmonster. Als adolescent was ik een gemankeerd flirter. Ik wilde wel, maar beheerste slechts één techniek:...